स्टीव जॉब्ज यांच्या यशाची सात मुख्य सूत्रं

स्टीव जॉब्ज इतकं यशस्वी व्हायचंय.? त्याच्याइतकं इनोव्हेटिव्ह व्हायचंय.? जगून पहायचंय त्याच्या इतकं समृद्ध आयुष्य.? मग फक्त एवढंच करा.
स्टीव जॉब्ज यांच्या यशाची सात मुख्य सूत्रं.

स्टीव जॉब्ज यांच्या यशाची खर्याु अर्थानं एकूण सात मुख्य सूत्रं आहेत. जॉब्ज यांच्या जगण्यात, त्यांनी जगलेल्या किंवा वेळोवेळी सांगितलेल्या तत्त्वज्ञानात आणि अर्थातच व्यवसायांतही हीच सूत्रं वापरली. ती सूत्रं कुणाही सामान्य माणसानं स्वीकारली आणि जगण्याचा प्रयत्न केला तर स्टीव जॉब्जने कमावलेल्या यशाच्या मार्गानं काही पाऊल टाकून पाहता येतील.

१) आवडतं तेच करा!

किती सोपं वाटतं हे वाक्य. वाटतं जो उठतो तो हेच सांगतो, जे मनाला आवडेल तेच करा.! पण हे वाक्य नुसतं ऐकणं सोपंय, वाचणं तर फारच सोपंय. पण करणं फार अवघड. एक दिवस ठरवून, स्वतला आवडेल ते, आणि फक्त तेच करण्याची हिंमत करून पाहा. स्टीव जॉब्ज सांगत की, त्यांच्या यशाची खरी ताकद हीच आहे की त्यांनी जे स्वतला आवडलं तेच केलं. आणि तेही कायम. आयुष्यभर. एकदा जॉब्जना कुणीतरी थेट आणि स्पष्टच विचारलं की, हल्लीच्या तरुण मुलांना तुम्ही काय सल्ला द्याल, यशस्वी करिअर करायचं असेल तर काय करायला हवं.? ते म्हणाले, ‘खरं सांगू, उठा आणि हमाली करा. किंवा असं काहीतरी शोधा जे काम करण्यासाठी तुम्ही जिवाचं रान करू शकता. ते पॅशन तुम्हाला शोधता आलं तर तुमचं करिअर यशस्वी होईल. नाही तर हमाली केली तरी काही बिघडत नाही. आपल्याला जे आवडतं तेच करण्यासाठी आपल्या आवडण्यावरच निष्ठा लागते. ती नसेल तुम्ही यशस्वी होण्यासाठी वाटेतले अडथळे कसे पार करणार.?’ आवड-पॅशन आणि प्रसंगी ऑबसेशन या वाटेनं प्रवास करता आला तर त्या आवडण्याला काही अर्थ आहे.

आपल्याला जमेल हे.? का नाही. आपल्याला नक्की काय करायला आवडतं याचं उत्तर शोधणं एवढं अवघड आहे का.? अजिबात नाही. असं कोणतं काम आहे, जे ‘उद्यापासून’ नाही तर आज आत्तापासूनच करू. असं तुम्हाला वाटतं.? या प्रश्नाचं खरं उत्तर ही तुमची आवड असू शकेल.

२) जगाला ‘गरज’ कसली?

पॅशन म्हणजे रॉकेटमधलं इंधन. पण रॉकेट कोणत्या दिशेनं उड्डाण करणार.? या प्रश्नाचं उत्तर स्टीव जॉब्जनं शोधलं. त्याला स्वतला काय आवडतं हे जसं कळत होतं तसंच आपल्यासारख्याच जगातल्या इतर माणसांची गरज काय.? आज काय आहे.? भविष्यात काय आहे हेसुद्धा कळत होतं. त्याला हे कळलं होतं की, कॉम्प्युटर नावाचं हे तंत्रज्ञान माणसांचं जगणंच बदलून टाकेल. म्हणून तर ती गरज आणि बदलत्या जगण्याची मागणी लक्षात घेऊन स्टीव जॉब्जने स्वतचंच स्वप्न मोठं केलं. स्वतसह सार्याज जगासाठी एक स्वप्न पाहिलं. आपल्याला हे जमेल.?

आपल्याला काय आवडतं आणि आपल्या अवतीभोवतीची गरज काय हे आपल्याला शोधताच आलं पाहिजे. आपल्या आवडीतून आपण करत असलेलं काम माणसांच्या, समाजाच्या हिताचं कसं आहे, हे आपल्याला इतरांना पटवून देता आलं पाहिजे. आणि ते तसं असलंही पाहिजे.

३) डोक्याला ताप द्या.

फुकट, डोकं न वापरता कसं काय नवीन सुचेल.? स्टीव जॉब्जसाठी ही क्रिएटिव्हिटी म्हणजे ‘कनेक्टिंग डॉट्स’ची थिअरी. जॉब्ज असं मानत की आपल्या अनुभवातूनच आपल्याला शहाणपण येतं, फक्त ते शहाणपण योग्य ठिकाणी वापरता आलं पाहिजे. आपण जे शिकलो त्याचा योग्य ठिकाणी योग्य प्रकारे वापर करणं म्हणजेही क्रिएटिव्हिटी. जॉब्जला त्याच्या कामातूनच नाही तर अन्य गोष्टीतूनच अनेक प्रेरणा मिळाल्या. त्यानं शिकलेली कॅलिग्राफी, त्याचा विश्वातस असलेलं झेन तत्त्वज्ञान, त्याच्या अनेक भारत भेटी, त्यातले अनुभव हे सारे कोणत्या ना कोणत्या प्रॉडक्टमध्ये वापरले गेले. तो नेहमी म्हणत असे की आपण जे शिकलो त्याची संगती लावून योग्य वापर करता आला तर उत्तम क्रिएटिव्ह काम करता येऊ शकते. आपल्याला हे जमेल?
जमेल. पण त्यासाठी स्वतला माणसांशी आणि समाजाशी जोडून घ्यावं लागेल. आपल्या अवतीभोवती कसं सारंच भकास, भंगार आहे असं ज्याला वाटतं त्याला नवीन काही सुचू शकत नाही, नवा विचार करता येत नाही. कारण त्याला स्वतचं जगच नीट कळलेलं नसतं. घराबाहेर पडा. माणसांशी बोला, समजून घ्या, ऐका. पाहा नीट अवतीभोवती, प्रवास करा, आपल्या कम्फर्ट झोनच्या बाहेरच्या गोष्टी दिसायला लागल्या तर जमेल कदाचित नवीन काही करणं.

४) स्वप्न विका, वस्तू नाही!

आपण बाजारात उभे आहोत, इथे प्रत्येक गोष्टीला पैशात किंमत आहे, आपली वस्तू आणि ग्राहक यांच्यातला दुवा म्हणजे पैसा असं वाटणं साफ चूक. स्टीव जॉब्ज नेहमी म्हणायचा, ‘जे लोक ‘अँपल’ची उत्पादनं खरेदी करतात, ते फक्त ग्राहक नसतात. ती माणसं असतात, अशी माणसं. ज्यांच्या डोळ्यात अनेक स्वप्नं आहेत, मनात महत्त्वाकांक्षा आहेत आणि त्या पूर्ण व्हाव्यात म्हणून ती माणसं अँपल वापरतात. त्यांचं आयुष्य समृद्ध करण्याचं एक माध्यम म्हणजे आपलं उत्पादन. ’ वस्तू विकून नफा कमवण्याइतकंच महत्त्वाचं आहे मन जिंकून माणसं जोडणं. असं स्टीव जॉब्ज वारंवार सांगत असे. आपल्याला हे जमेल?

तुम्ही ज्या माणसांसाठी काम करता, त्या माणसांच्या गरजा तुम्हाला माहिती हव्या. करायचं म्हणून काम करण्यापेक्षा आपण जे काम करतो त्यातून इतरांचं आयुष्य समृद्ध कसं होईल याचा विचार करता यायला हवा. आपला प्राधान्यक्रम ठरवता यायला हवा.

५) १,000 गोष्टींना ‘नाही’ म्हणायला शिका.

स्टीव जॉब्ज एकदा म्हणाला होता, "I'm as proud of what we don't do as I am of what we do." म्हणजे जे काम मी केलं त्याचा जेवढा मला अभिमान आहे, तेवढाच अभिमान जी कामं मी केली नाही, ती न करण्याचाही आहे. स्टीव जॉब्जची कमिटमेण्ट त्याच्या कामाशी, त्याच्या सिम्पल, सहज वापरता येऊ शकणार्याा प्रॉडक्टशी होती. आपण काय करणार आणि काय अजिबात करणार नाही हे त्याला पं माहिती होतं म्हणून तर तो स्वतच्या कामावर फोकस करू शकला. जे केलं नाही ते मी करणारच नाही, करणारही नव्हतो, हे तो म्हणूनच अभिमानानं सांगू शकतो. कारण काय करायचं आणि काय करायचं नाही याची निवड त्यानं स्वत केली होती. आपल्याला हे जमेल.?

का नाही.? लोक काय करतात.? कुठल्या दिशेनं धावतात.? अमुक गोष्टच हल्ली चालते असा विचार करून इतरांशी स्पर्धा करण्यापेक्षा जे आपल्याला आवडतं तेच आणि तसंच करण्याची हिंमत आपण दाखवू शकतो. पण प्रत्येक गोष्टीची किंमत असते. तशी या हिमतीची आहे. त्यामुळे आपल्याला करायच्या एका कामासाठी अनेक गोष्टींना नाही म्हणावे लागेल आणि ते त्यावर ठामही रहावे लागेल.

६) मेक अ बिग डिफरन्स.

हजार गोष्टींना नाही म्हणून जर आपण एखादं काम स्वतला आवडतं म्हणून निवडत असू, तर मग ते काम करण्याचा आपला ‘अनुभव’ही तसाच रसरशीत असायला हवा. त्या कामाला आणि अनुभवाला आपल्याला भिडता यायला हवं. ते काम करण्यातला आनंद उपभोगता यायला हवा. आपण जे काम करतोय ते इतरांपेक्षा कित्येक पट वेगळं आणि सरस असायला, दिसायला हवं. स्टीव जॉब्जला हे जमलं. त्याच्या प्रत्येक प्रॉडक्टच्या वेळी जगभरच्या लोकांना ही उत्सुकता असायची की आता हा वेगळं, नवीन काय घेऊन येतोय. पुन्हा दर्जा आणि कमावलली विश्वाेसार्हता ही आणखी एक त्याची जमेची बाजू. आपल्याला हे जमेल.?

तुम्ही जे काम करता, ते सर्वोत्तम तर असायलाच हवं. पण तुम्ही ज्यांच्यासाठी करता त्यांनाही ते सर्वोत्तमच वाटायला हवं. तुमचं काम हा त्यांच्यासाठी प्रत्येकवेळी एक नवा, समृद्ध अनुभव ठरायला हवा.

७) छा जाओ.! वाजवा तुमचं खणखणीत नाणं.!

तुम्ही मरमर मेहनत करता, तुमच्या डोक्यातून वारेमाप सुपीक आयडिया निघतात, त्याचा काहीच उपयोग नाही.! कधी.? जर तुम्हाला ती आयडिया नीट प्रेझेण्ट करता आली नाही. स्वतचं महत्त्व इतरांना पटवून देता आलं नाही. आपण जे काम करतो, त्यासाठीचा घसघशीत नफा कमावता आला नाही आणि जे कमावलंय ते पुन्हा योग्य रीतीने जगासमोर मांडता आलं नाही तर तुमच्या ढोर मेहनतीला काही अर्थ नाही. स्टीव जॉब्ज हा जगातला ग्रेटेस्ट कार्पोरेट स्टोरीटेलर म्हणायला हवा. त्यानं केलेलं प्रत्येक काम हे त्यानं तितक्याच इनोव्हेटिव्हपणे जगासमोर मांडलं. म्हणून तर त्याची एक इमेज जगभरातल्या माणसांच्या मनात तयार झाली. आपल्याला हे जमेल.?

का नाही.? फक्त त्यासाठी आपला नव्या तंत्रावर हात हवा. प्रेझेण्टेशन स्किल्स शिकून घ्यायला हवी. कमीत कमी शब्दांत अधिकाधिक गोष्टी प्रभावीपणे सांगता यायला हव्यात. आणि सगळ्यात महत्त्वाचं, हा विचार डोक्यातून काढून टाकायला हवा की माझ्या कामाचं मार्केटिंग मीच काय करायचं.? ते तुम्ही केलं नाही तर तुमच्यासाठी दुसरा कुणीच ते कधीच करणार नाही. आपण काय आहोत, हे जगाला उत्तमरीतीने सांगता यायलाच हवं.

Source : https://www.facebook.com/pcmchomes/posts/1000980943273486:0